Güneş

Olmuyor artık yaşamıyorum ben, tanrım lütfen affet beni
Koyamıyom kimseyi senin yerine, bağırırım her gün sessizce
Lütfen nolur affet beni, gülemiyorum çünkü kayıp neşem
Alarmım çalmıyor kalkamıyom beşe, yokluğun çiviyse beynimi deşe

Maviyi sevene gece acı yoktur, gökyüzü olmuş siyah ve mavi
Sevdiğim rengin farklı tonlarında saklı gibisin, farklı ilisin
Memleketin her yerinde,
Her sokakta uyuşup kalmış bir alkolik aklı gibisin,
Benim için hep de farklı birisin

Gittiğim her adım tam acıysa, kilometre olsa bana ne yapar?
Gözyaşının verdiği acılar, en doğru açıdan beni parçalar
Temizdi ruhum kirli artık ben de yüzüme bi maske taktım
Gözüme bakınca anla valla kara düşen kara düşüm beyazlar

Sıkıntılarım sakalım gibiydi ben kestikçe uzardı hep lan
Sevgini arıyon, sevgi mi acıyo ? sözlere değil be gözlere bakıcan
Onca doğrun varken bi yanlışta silen dostlara bakıcan
Boş değil hayat, hoş da değil ama amacını ara, kusura bakma

En güzel hediye gülümsemekmiş gülüm hep tekmiş
Gülüm bi tekmiş, gül diye moralini ediyom teftiş, gülüm yetiş bu nasıl iş
Anlamıyom sevgi gizlemek mi? gizlemekmiş ve gizem ekmiş
Sözlerim sekmiş, özlerim, özlerim ama maalesef geçmiş

O kadar hırs yaptım sinirli halim yarına engel bakınca denge
Yok kuramıyom, yok kuralı, yok! ruh kalbim oldu duralı çok
Geçmişe özlem, falcıya göster, yalandı sözler gözleri poster
Herkes özler, gözünün kahvesi sesinin tizi bıraktı hayat izi

Kimsede aramam eksiklerimi çünkü zaten eksik terimim
Acıyla yaşama alışık bünyem, beynime hapis yüksek gerilim
Kaçıyla karıştı silindi hafızam, gönlüme hapis hala güzelim
Şu ilacı versene ruhum ağrıyor, iyiliklerden var birikim

Bulut ağlıyor, toprak hüzünlü, güneşse mutlu can verecek
Toprak alıyor, bulut üzüldü, güneş umutlu
Bulut yok oldu, toprak kokuyor, güneş de üzdü
Güneş de söndü umut mu var, mezarlık yine karanfil kokar..