Son Sonat

Buna benim hakkım yok be af dilemem yaradandan
Düşün yol bitti ben yorulmadım yaralardan
Acılarım arşa çıksa sanırım düşer yıldızlar da
Düşünceler yalnız değil çünkü sen var oralarda

Sonraları sevmezdim ve aşığım sonbahara
Merak etme kimse yanaşmaz bu limana, bakma
Yıldız değil dünya düştü gidince sen yokluklara
Kaldırımlar mezar olacak gezdiğim tüm sokaklarda

Öykülerim misali gelmez hiç sonun senin
Görgü tanığın yok faili meçhul katilin
Benimse belli, benimse beni ruhuna
Sonum değil sınavım oldun çıktın orda karşıma

Rüyadan uyanmadan her tarafım uyuşmuş
Korkuyorum rüyadan da sen tarafım buruşmuş
Bu adam hep riyakar da onun ruhu kaç kuruş
Oluşmuyor duadan kalbim ağlar oturmuş

Çek beni sen siyahlara rüzgarlıysa eğer bu dağ
Zaman durdu kalbim dağda ruhum bağırmaz daha
Kılıçtan yol yap bana geç dur en son durakta
Bütün zehirli sözler çıkar hep çift dudaktan

Sabaha karşı saat altı gözlerimde morartı
Sen gidince tümüyle zaten vücut morardı
Salak gibi tüm olanları hep ettim ben göz ardı
Bu sonatta son haftam boşuna verme göz dağı