Ruhastası

Hepsi aynı farksız oldu yine güneş doğsa da
Dün yarından farksız doğdu sanki kral ama taçsız
Ağrı ok gibi saplandı olgun olasıca kolpa beynim
Barı çok ama anlatamaz belki bi sik kancık rapçim

Ölmemekle alışır bünye yeni bi güne de merhaba de
En güzel yaşlarım sanki geçitti kıştan yaza veya
Sonbahar dökülüyor çünkü tüm yapraklar dallarım
Dayanıksız lan çünkü var çevremde daha kansız, dön nolur

Anlamazsın son barımı çünkü devası ve dahası yok beynin
İlişik birkaç satır aklımda bitmez veya bilmez onlar
Anlamsızsın kapanmaz o bıçakların hiçbir yarası
Kullanan yok(sa) e ne önemi var, kaldır şunu lanet ruhastası

Bugün konuşuyorum ölülerle diyorlar ki yok faydası
Peki yaşıyorum canlılarla var mı herhangi bir farkı ?
Ölüm aldı gitti ulan daha tamam değildi on yaşı
Dostum diyor o bir melekti dünyaya sığmadı lanet olsun

Kopmasın mı şimdi kıyamet bir anne ağlıyor çünkü yok çocuğu
Ölüm aldı kucağına halbuki anne koynu çok sıcaktır
En son çocuğu babası çaldı, annesi alamadı çünkü
Parayla satıldı hakimler, sonuç ne oldu neyse boş ver

Karmaşık hayatlar acıyla hüzünle besleniyor
Parazit misali onla yaşar onla ölür eğer mutlu olsak
Yok etmek mümkün mü bu kederi bilemem fakat eğlenmiyor
Ben gibilerin kaderi ve bu sefer de rahat yazdım
Beni anlayan bile çok azdır

Yağmurlu günlerde artık toprak değil özlemin kokuyor.
Sana hasret kalan bu yüreğim kimseyi yerine koyamazken gözlerim kalbe ihanet edip herkesi sana benzetiyor.
Ama iyi ki beynim var ve iyi ki seni tanıdım.
Her gece hasretinle yanıp tutuştum. ben yanarken ışık verdim dünyaya ve galiba herkes sabah oldu sandı. Sonra küllerimden yeniden doğdum.